2 oktober 2019

Een ware proeverij


Eindelijk proeven

Als beginnende brouwer wil je eigenlijk gelijk je bier proberen. Vooral als de geur goed is, naar ieders eigen smaak natuurlijk. Alleen je moet steeds wachten. Eerst wachten op het gisten, dan weer wachten op het tot rust laten komen in de fles. Geduld wordt dus op de proef gesteld.
Maar op een gegeven moment is het wachten toch echt wel voorbij. Er kan dan geproefd worden.
In eerste instantie gingen we uit van 4 liter bier. Daarom hebben we ook 4 flessen van een liter gekocht om te vullen. Maar de kabouters zijn langs geweest tijdens het gistingsproces, want uiteindelijk zijn er maar 3½ fles gevuld met ons bier.
De half gevulde fles leek ons wel de beste optie om te proeven of het naar smaak is. En of we het brouwen van bier een beetje in de vingers hebben. Een instructie lezen is heel wat anders dan een instructie volgen. Je kan maar zo een zin verkeerd lezen en dan dus verkeerd volgen. Maar we hebben elke zin wel twee keer gelezen en vooral ook met elkaar overlegd hoe we het zouden gaan doen. En of de verschillende stadia goed waren gelopen. Er kon dus feitelijk niks mis gaan. Zou je denken…

De proeverij-explosie

De flessen die we hebben gekocht zijn voorzien van een beugeldop. Dat is handig voor hergebruik en het scheelt ook wat centen omdat we dan geen dure kroondop machine hoeven aan te schaffen. Hoofdzakelijk wordt er toch voor eigen gebruik gebrouwen, waarbij vrienden, kennissen en vage bekenden ook wel eens een slokje mee proeven. Dus dan zijn  de beugelflessen wel zo praktisch. Er is van tevoren best wel over nagedacht hoe we deze onderneming wilden opzetten.
Maar goed, de proeverij dus. In besloten kring dus, want alleen wij, de brouwers hebben het als eerste geproefd. Geen “grande proeverij” of “feestelijke opening” maar gewoon een mooi zomers avondje na een week werken. En nee, niet “werken” aan nieuwe bieren of brouwsels. Gewoon ons echte werk. Waar centjes mee verdiend worden.
Dus we hebben twee glaasjes gepakt en de toen was het tijd om de fles te openen. Iedereen kent natuurlijk wel de “plop” van de groene beugelflessen van een bekend Twents biermerk, ik dacht dat ons bier ook wel een “plopje” zou maken. Dat deed het niet helemaal zo, het plopje werd een soort oerknal waarbij de beugel, inclusief dop, recht omhoog schoot tegen het plafond. Een half litertje bier in een liter fles zorgt voor een explosieve opening na 2 weken wachten. Gelukkig geen gat in het plafond. Het leverde wel gelijk de naam op voor ons eerste bier. Deze hebben we gedoopt tot Big Kreek Explosion.
De smaak is verrassend zacht, licht stroperig en heeft een goede afdronk. Je krijgt geen bittere nasmaak of een overdreven zoete tong. De toevoeging van Maple Syrup aan het brouwen gaan we vaker doen.



Hiermee is onze eerste bier-reis tot een eind gekomen. Op naar het volgende brouwsel.


1 opmerking:

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.