In 2018
stierf Dolores O’Riordan. Zij was de zangeres in de Ierse rockband The
Cranberries. Wie kent niet de liedjes zoals Zombie, Linger en een An ode to the
family. Dit bracht ons op het idee om een bier in haar herinnering te maken. En
natuurlijk moesten daar cranberries in verwerkt worden. Uit een onderzoekje op
het internet blijkt het nog niet zo makkelijk te zijn om te brouwen met
cranberries. Harde huid, verse cranberries zijn maar kort verkrijgbaar en niet
nu, en ze bevatten zuren die niet echt bevorderlijk zijn voor de schuimkraag.
Ondanks dit zijn we er toch mee aan de slag te gaan.
Weken
Het duurt natuurlijk geen weken om een bier te brouwen. Zoals we al eerder
hebben beschreven hier, is het proces niet ingewikkeld. Een dagje en dan is het
brouwsel klaar. Maar om de cranberries een beetje op smaak te brengen, hebben
we gedroogde cranberries laten weken in Ierse whiskey. En ja de Ierse variant
van de drank schrijf je met een extra “e”. Zoals de Ieren zeggen, zijn de
Schotten maar een lui volk omdat ze de whisky maar twee keer distilleren en
daardoor de “e” weglaten, terwijl de Ierse variant drie keer wordt
gedistilleerd.
Uiteindelijk hebben we ze vier dagen laten weken. En dat rook na die vier dagen
best lekker. Sterk, maar lekker. Het weeksel hebben we gepureerd tot een dikke
drap en gezoet met karamelstroop.
Basis
Als basis voor onze “ode to The Cranberries” hebben we een recept voor een
Irish Red Ale gebruikt. Als je deze afkort, krijg je de afkorting van een
bepaalde Ierse groepering waar de geschiedenis van Ierland met bloed is
besmeurd. Typisch en frappant. Het basisrecept bestaat uit Pale Ale mout, Cara
120 EBC mout, Cara pils mout en geroosterde gerst (roasted barley). Tijdens het
koken leverde dit een mooie roodbruine kleur op. Iets dat alvast een
vooruitblik geeft op de uiteindelijke kleur. Als hopsoorten hebben we gekozen
voor Fuggle hops en Challenger hops. Deze zijn fris van geur en niet al te
overheersend. En het paste goed bij de smaak van onze cranberriedrap.
Tijdens de kookfase van een uur hebben we halverwege de cranberriedrap
toegevoegd. Op deze manier kookt de smaak wat mee met het brouwsel wat hopelijk
leidt tot een vollere smaak.
Afkoelen
Na de kookfase is het eigenlijk noodzakelijk om het brouwsel zo snel mogelijk
af te koelen om de eiwitten los te maken. Omdat we geen professionele wortkoeler
hebben, zijn we op zoek gegaan naar wat voor ons werkt. Koude
wintertemperaturen zouden mooi zijn, maar die hebben we al een lange tijd niet
meer gehad. En het was op Eerste Paasdag best warm in Nederland dit jaar, dus
dat hielp ook niet echt. De pan in de koelkast zetten zou een optie kunnen
zijn, maar de warmte (het brouwsel stond al een uur te koken) is niet goed voor
de koelkast. Een campingkoelbox zou kunnen, maar die koelt niet genoeg… maar
hé, je hebt ook koelelementen voor in een koelbox. En die plaatst je een dag
vantevoren in de vriezer voordat je ze wilt gebruiken. Dat leek ons wel een
idee om eens uit te proberen. Dus even kort zoeken op internet en bestelling
voor 10 koelelementen geplaatst. Daarna een ruime bak met water gevuld en de
koelelementen erin gedaan samen met de pan. En dat koelt wel. Uiteindelijk was
na een korte koelperiode de juiste temperatuur bereikt van zo’n 21 graden. Het
wort hebben we nog een keer gezeefd en daarna in het gistvast gegoten. Na twee weken op het gistvast te hebben gestaan, hebben we het bier overgeheveld naar de flessen.
Het bier heeft daarna nog drie weken verder gerijpt op de fles. En met Pinksteren was daar het moment om te proeven. In één woord: YUMMIE!
Proost
