13 september 2019

D'n Eerste, het vervolg




Gisten en flessen


Nu het brouwen achter de rug is, zie ook de vorige blog, is het tijd om alcohol toe te voegen aan het bier. Nu is het niet zo makkelijk als gewoon een fles desinfectie alcohol erin gooien en klaar is Kees. De zetmeel van de moutvlokken is door het koken omgezet in suikers, en die suikers geven dan uiteindelijk alcohol aan het bier. Door deze suikers te "activeren" worden ze omgezet in alcohol. Dat omzetten doe je met gist, en dus gaan we ons brouwsel vergisten.



Gisten

Om het gist goed zijn werk te laten doen, moet het wel eerst geactiveerd worden. Hiervoor moet je een speciaal telefoonnummer bellen die je een activeringscode toestuurt. Het werkt het snelst als je deze via de email ontvangt, want dan kun je gelijk weer verder...

Nee, zonder gekheid, gist activeer gewoon door handenarbeid. Flink schudden en zorgen dat je niet morst.
Het gist gaat de aanwezige suikers in je brouwsel "activeren" en op die manier krijg je dus alcohol in je bier. En feitelijk is dat natuurlijk waar het allemaal omdraait.
Je kunt nu niet gelijk je fles afsluiten en wegzetten. Het gist zal voor gassen gaan zorgen die je moet afvoeren. Hiervoor maak je een waterslot. We hebben dit gedaan door de meegeleverde slang in de fles te zetten met daarbij het uiteinde in een flesje met vloeistof. We hebben ons reinigingsmiddel hiervoor gebruikt omdat we dat nog over hadden. Dit laat je een paar dagen staan. 
Na een avondje rustig slapen zul je de volgende al zien dat het gist goed aan werk is. Met regelmaat kwamen er bellen in onze flesje. Er begon zich ook een flinke schuimlaag te vormen bovenop het bier. Na een paar dagen verminderen de luchtbellen en is het bier eigenlijk klaar om weg gezet te worden. We hebben de slang eruit gehaald en er een standaard waterslot opgezet. Hierdoor kunnen de gassen die nog ontstaan in de rustperiode gewoon ontsnappen.


Op fles zetten

Na een tweetal weken te hebben gerust op een mooie donkere plek, is het tijd om ons bier in flessen te doen.
De kleur van het bier is mooi amberachtig. Iets wat waarschijnlijk komt door het feit dat we boshoning en maple siroop hebben gebruikt tijdens het brouwproces. Het is namelijk niet helemaal meer een Belgian Blonde.

Zoals te zien is op de foto zit er wel wat troep in de fles zowel op de bodem als bovenin. Dit willen we natuurlijk niet in onze flessen krijgen.
Maar we zijn een hobbybrouwer en hebben geen gespecialiseerde vulmachines, dus het wordt dan voorzichtig met een buisje en slang proberen om zo weinig mogelijk troep mee te nemen.
Het was nog wel even uitvogelen hoe we het bier vanuit de fles naar de pan kregen. Volgens de beschrijving moet je het bier nog mengen met een oplossing van water en honing. Een Belgian Blonde is nu eenmaal een lichte honingachtige bier. We hebben dus een mix gemaakt van honing en Maple siroop.

Het is nog wel even een precies werkje, want zoals gezegd, de troep op de bodem willen we niet. Ook door het bewegen van de fles is de troep weer gaan "zweven" door het bier. Helaas was dit niet te voorkomen. Maar we zijn niet voor één gat te vangen. Door middel van een kleine zeef hebben we nog een extra filterronde toegevoegd aan ons "bier-in-fles-proces".

Hierna hebben we het bier vanuit de gistingsfles overgetankt in onze pan met de honing-maple siroop mix.

Klaar voor de flessen dus. Ook hier hebben we weer de slang en het buisje gebruikt om het bier over te hevelen van de pan naar de flessen. En dit gaat snel, wanneer het eenmaal stroomt... Het was dus een kwestie van op het juiste moment de overheveling tijdelijk stoppen om van fles te wisselen.
Uiteindelijk is het toch zonder te morsen gelukt. We hebben bij de bekende Zweedse woonwarenhuis een viertal liter flessen gekocht. Uiteindelijk bleek dat er iets te veel bier was verdampt tijdens het kookproces, want we kwamen niet geheel uit met de vier flessen. Puntje van aandacht dus voor het volgende brouwsel om misschien wat meer te doen om er zeker van te zijn om ook echt vier liter bier over te houden.
Maar drie-en-een-halve fles is ook goed. Alleen moet er weer gewacht worden. Bier brouwen en drinken is een geduldige zaak. Maar dat "rijpen" op de fles is maar twee weken dus het valt te overzien. Met genoeg andere bieren in de kast is die tijd wel goed door te komen.



Een volgende keer gaan we dus ons bier proeven... en nog belangrijker het moet natuurlijk ook een naam krijgen. En dat zal nog wel eens een hele verrassende worden... Dus wordt wederom vervolgd.




3 opmerkingen:

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.